Bonita Bolivia
Door: Elvira
Blijf op de hoogte en volg Elvira
29 Januari 2011 | Bolivia, Sucre
La paz is echt een grote lelijke stad met veel toerende auto´s. No me gusta. Kwam er wel achter hoe ik toch mijn foto´s kon openen :) al zit er wel een virus op de kaart :( Nieuwe foto´s staan dus op www.picturetrail.com/elviraeefting1.
Ik ben ook maar even naar de kapper gegaan om mijn haar te laten verven. Goed gelukt, maar de kapster vond het waarschijnlijk ook nodig om mij een nieuwe look te geven. Help, waar zijn mijn krullen! Hoewel ik het wel leuk vonc waren mijn krullen na 2 dagen gelukkig weer terug.
´s Avonds ging ik met de nachtbus naar Uyuni. Op het station kwam ik Tanja (ook ontmoet in Huacachina, Peru)weer tegen. De rit was niet echt super, omdat het heel erg warm was, de bus veel lawaai maakte en de weg ernorm hobbelde. Om 6 uur kwamen we aan en samen met Tanja en een vriendin hebben we een tour geboekt naar Salar de Uyuni. Dit is de op 1 na grootste zoutvlakte ter wereld (12.000 km2).
Met nog drie anderen reden we om half 11 richting de zoutvlakte. Het regende en in het begin lagen allemaal plassen water. Damn, heb ik weer, waarom ben ik hier ook in het regenseizoen. We zagen het niet echt meer zitten, maar gelukkig werd het later droog en kwamen we op het mooie deel van de zoutvlakte aan. Hier hebben we leuke foto´s kunnen nemen.
Even later hadden we een mooie weerspiegeling van de lucht, omdat er een laagje water over de hele zoutvlakte lag (toch nog een voordeel van het regenseizoen).
Onderweg had een andere jeep tot 4 keer toe problemen met de motor en onze sociale, handige chauffeur ging natuurlijk helpen.
Uiteindelijk kwamen we bij het eiland ´isla del pescado´ aan. Mooi eiland met rotsen en enorme cactussen. Vanaf het eiland hadden we een prachtig uitzicht. Daarna door naar het hostel gemaakt van zout om te eten en te slapen. We moesten lang wachten op het eten en we waren zo moe.
De tweede dag moesten we weer veel rijden in de auto en waren er weer problemen onderweg. Een jeep zat vast in de modder waardoor we anderhalf uur moesten wachten, pff en op zand/modder vlaktes met een vulkaan op de achtergrond, was er verder niks. De rit verder was ongeveer hetzelfde, zandvlaktes met grote stenen of graspollen.
We gingen 4 meren bekijken, 2 daarvan met flamingo´s. Dit was heel erg mooi. Verder zagen we nog vicuñas en een viscacha (soort konijn). Later begon het te sneeuwen en hadden we niet echt mooi uitzicht. Hierdoor konden we ook niet echt de vulkanen zien. Op het laatst bekeken we nog een aantal rotsen in de woestijn. In het hostel was het heel erg koud en ik was blij dat ik mijn slaapzak had meegenomen.
Om 5 uur in de ochtend stonden we klaar om naar de geisers te gaan. Weer sneeuw en kou, maar het was mooi om de geisers te zien. Grote gaten met kokende modder en hete stoom. Een stuk verder konden we badderen in een hot spring, maar ik heb het deze keer overgeslagen.
Na het ontbijt weer de jeep in, pfff wel lange ritten zeg. We gingen naar de laguna colorado, laguna verde en laguna blanco. Laguna Verde was het mooist en hier scheen de zon ook eindelijk. We brachten de drie anderen naar de grens van Chili en wij konden weer 7 uur terug rijden naar Uyuni.
In de avond naar Potosi (hoogste stad ter wereld, 4067 m) gegaan waar ik tegen 12 uur aankwam. Met de taxi naar een hostel gebracht. De chauffeur vroeg of ik niet bang was om alleen te reizen en zei dat ik voorzichtig moest zijn. ´Nee, ben niet bang en Ja, dat weet ik´.
De volgende ochtend naar de zilver mijnen van Potosi gegaan en wie kwam ik weer tegen... Tanja en Teresa. Ze zouden eigenlijk in de nacht naar Sucre gaan, maar bleven toch nog een dag in Potosi. We kregen een mooi outfit aan en een helm op en kochten drinken en coca bladeren voor de mijnwerkers. Ze kauwen op de coca bladeren, zodat ze energie voor de hele dag hebben.
Even later liepen we in de donkere mijn. Het viel me nog mee hoe smal het was, maar af en toe moesten we wel bukken, aan de kant springen voor wagons en op het laatst kruipen door een smal stukje. De lucht was niet zo fijn om in te ademen, maar ik had een doek voor mijn mond.
Af en toe gingen we praten met mijnwerkers en gaven we ze drinken, coca bladeren en bijna pure alcohol, bleh niet lekker.
Toen we na 2 uur weer buiten stonden, ging de gids nog even dynamiet exploderen.
Eind van de middag ging ik in een kleine bus naar Sucre. Ik zat helemaal achterin tussen twee mannen. De ene had een radio met verschrikkelijke muziek op schoot en de andere man zat lekker op coca blaadjes te kauwen, gezellig.
Vandaag ben ik in Sucre, een hele mooie stad met veel witte gebouwen. Het weer is lekker. Vanacht ga ik naar La paz en hoop ik dat ik op tijd aan kom om te kunnen mountainbiken op de Dead road, de meest gevaarlijke weg! Hopen dat het daar ook droog is.
Ik ben ook maar even naar de kapper gegaan om mijn haar te laten verven. Goed gelukt, maar de kapster vond het waarschijnlijk ook nodig om mij een nieuwe look te geven. Help, waar zijn mijn krullen! Hoewel ik het wel leuk vonc waren mijn krullen na 2 dagen gelukkig weer terug.
´s Avonds ging ik met de nachtbus naar Uyuni. Op het station kwam ik Tanja (ook ontmoet in Huacachina, Peru)weer tegen. De rit was niet echt super, omdat het heel erg warm was, de bus veel lawaai maakte en de weg ernorm hobbelde. Om 6 uur kwamen we aan en samen met Tanja en een vriendin hebben we een tour geboekt naar Salar de Uyuni. Dit is de op 1 na grootste zoutvlakte ter wereld (12.000 km2).
Met nog drie anderen reden we om half 11 richting de zoutvlakte. Het regende en in het begin lagen allemaal plassen water. Damn, heb ik weer, waarom ben ik hier ook in het regenseizoen. We zagen het niet echt meer zitten, maar gelukkig werd het later droog en kwamen we op het mooie deel van de zoutvlakte aan. Hier hebben we leuke foto´s kunnen nemen.
Even later hadden we een mooie weerspiegeling van de lucht, omdat er een laagje water over de hele zoutvlakte lag (toch nog een voordeel van het regenseizoen).
Onderweg had een andere jeep tot 4 keer toe problemen met de motor en onze sociale, handige chauffeur ging natuurlijk helpen.
Uiteindelijk kwamen we bij het eiland ´isla del pescado´ aan. Mooi eiland met rotsen en enorme cactussen. Vanaf het eiland hadden we een prachtig uitzicht. Daarna door naar het hostel gemaakt van zout om te eten en te slapen. We moesten lang wachten op het eten en we waren zo moe.
De tweede dag moesten we weer veel rijden in de auto en waren er weer problemen onderweg. Een jeep zat vast in de modder waardoor we anderhalf uur moesten wachten, pff en op zand/modder vlaktes met een vulkaan op de achtergrond, was er verder niks. De rit verder was ongeveer hetzelfde, zandvlaktes met grote stenen of graspollen.
We gingen 4 meren bekijken, 2 daarvan met flamingo´s. Dit was heel erg mooi. Verder zagen we nog vicuñas en een viscacha (soort konijn). Later begon het te sneeuwen en hadden we niet echt mooi uitzicht. Hierdoor konden we ook niet echt de vulkanen zien. Op het laatst bekeken we nog een aantal rotsen in de woestijn. In het hostel was het heel erg koud en ik was blij dat ik mijn slaapzak had meegenomen.
Om 5 uur in de ochtend stonden we klaar om naar de geisers te gaan. Weer sneeuw en kou, maar het was mooi om de geisers te zien. Grote gaten met kokende modder en hete stoom. Een stuk verder konden we badderen in een hot spring, maar ik heb het deze keer overgeslagen.
Na het ontbijt weer de jeep in, pfff wel lange ritten zeg. We gingen naar de laguna colorado, laguna verde en laguna blanco. Laguna Verde was het mooist en hier scheen de zon ook eindelijk. We brachten de drie anderen naar de grens van Chili en wij konden weer 7 uur terug rijden naar Uyuni.
In de avond naar Potosi (hoogste stad ter wereld, 4067 m) gegaan waar ik tegen 12 uur aankwam. Met de taxi naar een hostel gebracht. De chauffeur vroeg of ik niet bang was om alleen te reizen en zei dat ik voorzichtig moest zijn. ´Nee, ben niet bang en Ja, dat weet ik´.
De volgende ochtend naar de zilver mijnen van Potosi gegaan en wie kwam ik weer tegen... Tanja en Teresa. Ze zouden eigenlijk in de nacht naar Sucre gaan, maar bleven toch nog een dag in Potosi. We kregen een mooi outfit aan en een helm op en kochten drinken en coca bladeren voor de mijnwerkers. Ze kauwen op de coca bladeren, zodat ze energie voor de hele dag hebben.
Even later liepen we in de donkere mijn. Het viel me nog mee hoe smal het was, maar af en toe moesten we wel bukken, aan de kant springen voor wagons en op het laatst kruipen door een smal stukje. De lucht was niet zo fijn om in te ademen, maar ik had een doek voor mijn mond.
Af en toe gingen we praten met mijnwerkers en gaven we ze drinken, coca bladeren en bijna pure alcohol, bleh niet lekker.
Toen we na 2 uur weer buiten stonden, ging de gids nog even dynamiet exploderen.
Eind van de middag ging ik in een kleine bus naar Sucre. Ik zat helemaal achterin tussen twee mannen. De ene had een radio met verschrikkelijke muziek op schoot en de andere man zat lekker op coca blaadjes te kauwen, gezellig.
Vandaag ben ik in Sucre, een hele mooie stad met veel witte gebouwen. Het weer is lekker. Vanacht ga ik naar La paz en hoop ik dat ik op tijd aan kom om te kunnen mountainbiken op de Dead road, de meest gevaarlijke weg! Hopen dat het daar ook droog is.
-
29 Januari 2011 - 16:31
Elroy:
Super super.. ga nu even rustig je fotos bekijken, man wat gaat het snel... maar fijn dat het je goed gaat..
-
29 Januari 2011 - 16:37
Elroy:
is dat een condor op je arm>? -
29 Januari 2011 - 18:29
Jan, Bea, NiMaJo:
Hallo Elvira,
Alles weer gelezen, je onderneemt nog steeds erg veel he? Leuk!
Ik kan me voorstellen dat je ook wel eens erg moe zal zijn, alles wat jij ziet en beleeft en dat geboemel in die voertuigen daar. Maar lekker doorgaan, leuke foto's,
Hartelijke groeten van
Jan, Bea, Niek, Mark en Jorn -
29 Januari 2011 - 19:36
Elvira Eefting:
Nee dat is geen condor, maar een adelaar (denk ik :P) -
02 Februari 2011 - 22:41
Vincent:
hey, ben er ook weer.
wat doe je veel en beleef je veel, hoe plan je dat allemaal in die landen. super mooi, veel plezier en tot volgende keer.
kus -
03 Februari 2011 - 23:30
Gea:
hallo elvi, wat kan jij veel en mooi schrijven.
nog een maand en dan weer terug naar ons mooi drenthe.
kersten is ondertussen alweer drie weken terug en weer druk aan de studie.
dus nog even genieten daar want de tijd gaat snel, supersnel.
hartelijke groeten van de gansjes -
08 Februari 2011 - 20:37
Pa En Ma:
Mailtje van Elvira gekregen, 8 feb.
Hey,
Met mij gaat het goed. Ik ben goed aangekomen en woon bij een gezin.
Green licht, huis van bamboe en bladeren, houten bed, gat als WC, rivier als bad, wasmachine en drinkwater, koken op vuur.
Familie zegt niet veel, dus doe dingen op eigen initiatief. Helpen met huishouden, lesgeven (geen juf nu en geen les materiaal), plastic afval opruimen, onkruid wegkoppen.
Het gaat hier dus iets moeizamer don in Ecuator.
Dit bericht wordt doorgegeven door toeristen die hier waren.
Tot snel.
Owja en er zijn heel veel muskieten
Kus, Elvira
-
08 Februari 2011 - 23:14
Agnes:
Nog even en zit jou avontuur er weer op, leuk je verhalen te lezen. En wat heb je weer mooie foto's gemaakt. Zijn er ook nog leuke mannen, of allemaal van die engerds
Liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
