Warm, koud, warm

Ryan en ik zijn samen naar Riobamba gegaan. We hebben de volgende dag afscheid genomen, omdat Ryan door ging naar de kust. Ik heb wat over de markt gelopen en aan het eind van de middag een tour naar de Chimborazo vulkaan geboekt. Ik hoopte dat Ramon nog zou komen, maar toen ik in de middag nog niks had gehoord, dacht ik dat hij niet meer zou komen. ´s Avonds ging ik koken in het hostel en om 9 uur ging mijn telefoon... Ja hoor, het was Ramon die zei dat hij in Riobamba was. Ik heb hem opgehaald en we hebben in het hostel geslapen. Omdat ik mijn tour al had geboekt, moest hij beslissen of hij mee ging. Het is hier voor hem koud en op de vulkaan helemaal, maar hij ging toch mee. Met een truck gingen we naar de vulkaan en onderweg nog een stuk lopen naar een mooi bos met rare kronkel bomen en een prachtig uitzicht. Ramon had mijn fleece en jas aan, muts op en sjaal om, haha. Daarna door omhoog en vanaf een bepaald punt naar 5000 meter hoogte gelopen. Het was hier nog kouder en Ramon kreeg hoofdpijn door de hoogte. Tjah dit is de stoere jungle man natuurlijk niet gewend. Rustig aan doen, maar hij wilde naar het eindpunt en dat is gelukt. Uitrusten en cocathee drinken tegen de hoogteziekte en toen weer terug.

Vanaf 4800 meter ofzo begon de mountainbiketocht naar beneden. Het was nu heel bewolkt en het begon een beetje te sneeuwen/regenen. Ik voorop met hoge snelheid naar beneden. Het was geweldig, maar zooooo koud, mijn vingers deden zo´n pijn! aiaiai. Bij de eerste stop op de rest wachten en proberen mijn vingers op te warmen. Daarna ging de tocht verder over een nog mooiere offroad weg. Onderweg zagen we nog een soort alpaca´s (naam weet ik niet meer). Op de helft ging Ramon verder op mijn mountainbike en ging ik in de truck de groep volgen. Het was nu niet meer zo koud, dus hij kon nu wel fietsen. Hij deed het goed en fietste ook steeds voorop. Om 7 uur waren we weer terug in Riobamba en bleven hier nog een nacht. De volgende dag ging ik door naar Cuenca en Ramon ging naar een dorpje vlakbij waar een broer van hem woont. Weer afscheid nemen dus...

De rit naar Cuenca was heel erg mooi. Ik kwam eind van de middag aan en ging op zoek naar een hostel. Probleem was alleen dat er feest was en alle hostels waar ik kwam vol waren! Op een gegeven moment toen ik weer nee te horen kreeg, zei ik dat ze me maar ergens moesten droppen, want ik heb zelf wel een slaapmatje en slaapzak. Ok, dat was prima, dus ik kwam bij een jongen op de kamer en ze hadden zelfs nog wel een matras voor me.
De volgende morgen ging ik er om 5 uur uit, want ik wilde zo vroeg mogelijk naar park Cajas. In de bus vroeg ik de chauffeur of hij me bij een informatiecentrum kon afzetten en daarna bleef ik bij hem voorin zitten en waren we gezellig aan het kletsen. Om 7 uur kwam ik bij de ingang en kon ik mijn tocht beginnen. Er was verder nog helemaal niemand en de jongen van het park zei dat ik echt heel vroeg was. Ja, maar dat was nou juist zo geweldig. Het was koud, maar de zon scheen wel een beetje. De tocht van 3 uur was geweldig. Helemaal alleen in een mooi natuurgebied met bergen, meren, bijzondere grassoorten, planten en vogels.
Ik heb daarna anderhalf uur op de bus gewacht en er kwam maar 1 langs die vol was. Ik wilde niet nog langer wachten, dus ging maar liften. Ik reed met een Ecuadoriaans stel, die net bij het park weg kwam, mee naar Cuenca.
In de middag door de stad gelopen en allemaal prachtige gebouwen gezien. Nog één nacht hier gebleven en toen naar vilcabamba gegaan.

Bij het busstation kwam ik een zwitsers meisje tegen en we zijn samen verder gegaan. Lange rit, maar schitterend uitzicht. De zon schijnt hier in Vilcabamba en het is lekker warm
De volgende dag hebben we een hike naar een waterval gemaakt. Helemaal de berg omhoog en vanaf hier hadden we uitzicht over de bergen en de vallei. De tocht was super en veranderde van stenen en gras, naar een stuk met meer bomen en planten.
Aangekomen bij de waterval gingen we even rusten en genieten.
De terugweg ging sneller, maar we hadden nu last van koeien op de weg. Hmmm de berg een beetje oplopen om ze te ontwijken, maar nu moesten we een stukje helling af. Ik ging maar op mijn kont glijden en oeiii.... bijna in een koeienvlaai, hahha.
Katrina ging terug naar het eerste hostel en ik bleef in het hostel hier dichtbij.
Ik sliep in een cabaña met mooi uitzicht op de bergen. Op een amerikaans stel, die een cabañs verderop zat, was ik hie helemaal alleen. Na het eten, ging ik lekker in het donker in mijn hangmat liggen, kijkend naar de sterren en luisterd naar de rivier en de dieren. Heerlijke plek hier om uit te rusten.

Nu zit ik in het dorpje en ga ik straks naar een ander hostel. Morgen waarschijnlijk richting Guayaquil. De Galapagos eilanden gaat niet lukken, omdat ze geen mooie last minute hadden :(. Dan maar naar puerto lopez waar ik naar één eiland kan wat ook mooi is.

Er zij nu 2site's met foto's
http://www.picturetrail.com/elviraeefting


en

http://www.picturetrail.com/elviraeefting2